مشخصات آزمون برج لندن (TOWER OF LONDON TEST)

به همراه کرنومتر

1ـ ابعاد دستگاه: 170*170*320 ميليمتر

2ـ رنگ دستگاه: قهوه ای ـ نقره ای

3ـ كاربرد: آزمايشگاهي

4ـ مدل: PM-TL29912

5ـ شركت سازنده: پارس مدار آسيا

آزمون برج لندن در سال 1982 توسط شاليس[1] بمنظور ارزيابي عملكرد اجرايي[2] بويژه تشخيص نقص در برنامه ريزي[3] و اختلال در توانايي حل مسئله بيماراني كه ضايعات لب فرونتال داشتند طراحي شد. شكل اصلي آزمون كه توسط شاليس اجرا مي شد دو تخته بود كه روي هركدام سه ميله با طولهاي متفاوت و سه مهره وجود داشت. در مطالعه شاليس از بيماران و گروه كنترل خواسته مي شد كه مهره هاي موجود روي تخته فضاي كاري[4]( آزمايش) را طوري جابجا كنند كه مطابق الگوي از پيش تعيين شده در بيايد. براساس نظر شاليس توانايي حل مسئله برحسب تعداد حركات اضافي (خطا) آزمودني در مقايسه با حداقل حركات لازم براي جوركردن مدل تعيين مي شد.بعبارت ديگرهر چه تعداد حركتهاي اضافي آزمودني بيشتر بود توانايي حل مسئله در او كمتر برآورد مي شد. شاليس به اين نتيجه رسيد افرادي كه در ناحيه قدامي لب فرونتال چپ دچار ضايعه بودند نسبت به گروه كنترل خطاي بيشتري داشته و زمان بيشتري (مخصوصا زمان طراحي[5] و قبل از شروع) را براي جوركردن مدل صرف كرده بودند. محققين بعد از شاليس فرمهاي مختلف آزمون با تعداد بيشتر ميله و مهره و بدون محدوديت طول ميله را بكار برده و ملاكهاي مختلفي براي نمره گذاري و تشخيص ابداع كردند.از طرفي مطالعات نقد گونه اي در مورد اعتبار آزمون و عوامل موثردر توانايي حل مسئله (مانند سن،هوش سيال و...) كه نتايج حاصل از آزمون را تحت تاثير قرار مي دهدنيز انجام شده است. در تعدادي از تحقيقات كاربرد موفق آين آزمون براي سنجش توانايي برنامه ريزي در بيماران مبتلا به آلزايمر، اسكيزوفرني و بيش فعالي همراه با نقص توجه نشان داده شده است. نسخه هاي رايانه اي مختلفي نيز براي اين آزمون وجود دارد.

ابزار آزمون:

در اين آزمون سه جزء اصلي وجود دارد: تخته، ميله و مهره

[1] - Shallice

[2] - executive Functioning

[3] - planning

[4] - Work Space

[5] - planning Time

نوشتن دیدگاه